Αυγερινή ζωγραφιά

Μουντό, υγρό, βαθύ το αλλοτινό τοπίο, τρομάζει της ψυχής τα βάθη

Βαθιά Αναταραχή μα και Ανάταση δηλώνει, σαν θες να φύγεις μακριά και σε γαλήνια νερά να θες να σ’ οδηγήσει.

Είν’ η Αγάπη πάλη ψυχική που στ’ ατένισμά της αναστατώνει;

Ειν’ οι παλιές λαβωματιές που σαν το Θείο χέρι θέλεις να πάρει μακριά;

Όμορφε νέε της ψυχής, διώξε τα μύρια όσα και σαν τον Δία με κεραυνούς τάραξε τ’ αλλοτινά τοπία.

Βάψε με χρώματα βαθιά της νέας γης τη ζωγραφιά και Αυγή θα’ ρθεί να τη στολίσει με πορφυρό της νέας μέρας χρώμα.

Είθε τα πάθη της ψυχής να γαληνέψουν πάλι, να βρουν τους δρόμους της χαράς.

Είθε η Αγάπη της ψυχής τους δύο μαζί να σμίξει σ’ ένα ηλιογέννητο ουρανό

Θεόσταλτα φερμένο….