ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ

ΤΑ ΙΧΝΗ ΣΟΥ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΟΥ,

ΙΕΡΑ & ΑΡΓΑ ΒΓΑΛΜΕΝΑ,

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΛΙΝΗ ΤΗΣ ΑΓΡΥΠΝΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΜΟΥ,

ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΒΟΥΒΑ ΚΑΙ ΠΑΓΩΜΕΝΑ.

ΥΠΑΡΞΗ ΑΓΝΗ, ΘΕΙΑ ΣΚΙΑ,

Ω! ΤΙ ΓΛΥΚΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΤΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΑ!

ΘΕΕ ΜΟΥ! ΟΛΑ ΤΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΄ΧΩ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ

ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥΤΑ ΠΑΝΩ, ΤΑ ΛΑΒΩΜΕΝΑ.

ΑΝ ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ ΘΕΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ

ΣΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΟΥ ΣΙΜΩΝΕΙΣ

ΕΝΟΣ ΑΕΤΟΥ ΤΡΟΦΗ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ

ΕΤΣΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΜΟΥ ΑΠΛΩΝΕΙΣ.

ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΣΤΟ ΚΑΜΩΜΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΥΦΕΡΟ ΣΟΥ,

ΣΤΗΝ ΓΛΥΚΑ ΠΟΥ ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ ΣΚΟΡΠΑ.

ΓΙΑΤΙ ΕΖΗΣΑ ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΣΟΥ,

ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΟΙ ΧΤΥΠΟΙ ΗΤΑΝ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ

ΜΟΝΑΧΑ.